De Dans van Leiderschap: Wil je met me dansen?

KayleeRosalina

In De Dans van Leiderschap Posted november 09, 2019

Wekelijks kom ik in aanraking met tientallen leiders. Sommigen zijn beginners, anderen al (ver)gevorderden. Een deel daarvan mag ik helpen om betere leiders te worden. De rest mag ik volgen en dat doe ik allebei met plezier. Nee, ik ben niet één of andere leiderschapsguru. Tijdens mijn salsalessen leer ik de deelnemers leiderschapsskills die elke manager en leider wat mij betreft zou moeten beheersen. In deze blogreeks neem ik je mee in de leiderschapsinzichten die ik de laatste jaren op heb gedaan als salsa- en bachatadocent. Vandaag starten we bij het begin: de uitnodiging.

Ik ben er nog steeds wel eens van onder de indruk. In de salsa, bachata en kizomba wereld zit enorm veel leiderschapspotentieel. Stel je eens voor, dat je een ruimte binnen kunt lopen en op een nummer van 5 minuten de mooiste dans kunt creëren zonder dat je jouw partner ooit hebt ontmoet. Je weet niets van ze, behalve dat ze dezelfde passie delen als jij. Toch kun je ze jouw ideeën laten begrijpen, volgen en zelfs mooier laten maken.

Om dit te kunnen heb je niet alleen sterke leiderschapsskills nodig; je hebt ook een wederzijdse commitment nodig.

Een partnerschap begint vóór de eerste stap

Als je voor de eerste keer een salsaclub of feest binnenloopt zal het je misschien niet direct opvallen. Maar elke dans begint met een uitnodiging. Sommige uitnodigingen zijn voor de buitenstaander bijna onzichtbaar. Een blik kan al voldoende zijn, een knikje. Zonder dat je het zag lijken twee dansers elkaar spontaan te vinden midden op de dansvloer.

Andere uitnodigingen zijn iets duidelijker te spotten. Bijvoorbeeld een uitgestoken, open hand. Of letterlijk de vraag: “Wil je met me dansen?”.

Die vraag is essentieel. Een partnerschap begint namelijk al voordat de eerste stap is gezet. Om een goed partnerschap aan te gaan – in welke vorm dan ook – is het belangrijk dat elke betrokkene zich commit. Dat betekent dat de leider beloofd: ik ga jou leiden. En dat betekent dat de volger belooft: ik laat me door jou leiden. Dat laatste is belangrijk en wordt in veel leiderschapstrainingen, conferenties en summits nog wel eens vergeten.

It takes two to tango

Als je alleen maar leiders hebt, valt er weinig te dansen. Leiders hebben volgers nodig. Sterker nog: leiders hebben volgers nodig die hen ook willen volgen. Dat begint bij een uitnodiging waar iemand – jawel – ja of nee op kan zeggen. Pas als de volger de intentie uitspreekt om je te volgen (expliciet of impliciet), kan er door jullie samen iets moois ontstaan.

Ik ben benieuwd: hoe vaak heb jij je eigen leider mogen kiezen? Mijn inschatting is dat je die kans niet vaak hebt gekregen op je werk. Over het algemeen ‘krijgen’ we een leidinggevende en hebben we daar vervolgens weinig over te zeggen. De kans is al iets groter dat je – wanneer je leidinggevende bent – wel (een deel van) je team zelf hebt mogen kiezen. Eerlijk is eerlijk, soms heb je het gewoon met elkaar te doen.

Op de dansvloer wordt je daarentegen gevraagd. Als volger en/of als leider. Leiders nodigen volgers uit om te dansen en andersom. Dat betekent dat je altijd een mogelijkheid hebt om ‘nee’ te zeggen. Én, dat je weet dat je er allebei voor gekozen hebt om met elkaar te dansen.

De take away

Wat kun je hier als leider van leren? Het is belangrijk om jouw volgers – je teamleden/medewerkers – ook daadwerkelijk uit te nodigen om je te volgen. Zelfs als ze aan je zijn toegewezen. Want als iemand niet wil, krijg je hem of haar niet in beweging.

Wil je ook de andere blogs in deze serie niet missen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.

[newsletter_form]