Op weg naar een framework voor anti-racistische onderwijsinstellingen

KayleeRosalina

In Backstage Posted januari 09, 2021

[wcm_content_restricted]

Ik zie in Nederland een groeiende vraag vanuit organisaties om hulp bij hun zoektocht om anti-racistisch te worden. En dat vind ik niet gek. De stap naar anti-racisme raakt namelijk alle onderdelen in de organisatie. Het draait om besluitvorming, representatie, curricula en nog veel meer.

De eerste neiging van organisaties is – merk ik – om te zeggen: we moeten onderzoeken hoe het bij ons zit. Dan wordt er een onderzoeksgroep opgesteld die moet gaan kijken waar het racisme in de organisatie te vinden is en hoe het werkt. Hoewel de intenties misschien goed zijn, kan het ook andere dingen blootleggen. Mogelijk is de organisatie er nog niet helemaal van overtuigd dát racisme bij hen voorkomt of mogelijk is er te weinig kennis om het te herkennen.

Hoe dan ook, er is veel geschreven over anti-racisme. En het blijkt dat initiatieven waar organisaties (ook scholen) beginnen met het opstellen van een onderzoeksplan, of het aannemen van een diversity officer vaak weinig effectief zijn. En zo valt het onder performative allyship. Los van wat de intentie was, het gevolg is dat er niet veel verandert.

Daarom ben ik bezig met het maken van een eigen framework wat moet gaan helpen om organisaties direct stappen vooruit te laten zetten. Een combinatie van onderwijskunde, verandermanagement, projectmanagement en al het andere wat nodig is om duurzame stappen te zetten. En dat betekent dat ik research aan het doen ben! Want uiteraard vind ik dat mijn framework wetenschappelijk goed onderbouwd moet zijn. Ik hoef het wiel niet uit te vinden, maar kan juist een rol spelen in het vertalen van dat wat we allemaal al weten uit de wetenschap, naar de praktijk.

Eén van de bronnen die ik enorm waardevol vind is het ‘Continuum on Becoming an Anti-Racist, Multicultural Institution’ dat ik vond bij het Regional Arts Culture Council.

Adapted from original concept by Bailey Jackson and Rita Hardiman, and further developed by Andrea Avazian and Ronice