Ha, ik ben Kaylee. Rosalina is mijn achternaam (dat gaat nog wel eens mis ;)). Leuk dat je op mijn website rondneust. Aangezien je op deze pagina beland bent, wil je graag wat meer over me weten. In het kort:
– ik ben gek op leren en heb daar m’n beroep van gemaakt; ik ben onderwijskundige
– volgens mij zijn mijn analytische skills mijn grootste superpower
– het combineren van wetenschappelijke inzichten en oog voor de praktijk, is hoe ik werk
– je vind mij in mijn vrije tijd op pad met mijn trouwe viervoeter; of op de dansvloer genietend van Salsa, Bachata en Kizombamuziek
Oh, de ironie. Op de middelbare school was ik niet de beste leerling. Het was dan ook een grote verrassing voor veel van mijn docenten toen ze bij mijn afstuderen hoorden dat ik onderwijskunde ging studeren. “Onderwijskunde, jij? Maar, je houdt helemaal niet van school…” Een deel van dat statement klopte. Ik hield niet zo van de manier waarop het leren op dat moment was vormgegeven. En ik was er van overtuigd dat het beter kon.
Kijk, wat mijn docenten hadden gemist is dat ik wel degelijk van het proces van leren hield. Ik stond al een aantal jaren wekelijks zo’n 6 uur voor verschillende groepen van uiteenlopende leeftijden les te geven. Het lijkt misschien alsof mensen leren dansen een vak apart is, maar onder elke vorm van leren liggen dezelfde principes. En over die principes wilde ik heel graag meer leren.
Dus in 2011 begon deze kersverse student aan de studie Onderwijskunde aan de Universiteit Utrecht. Daar legde ik een basis voor mijn carrière als onderwijskundige. Mijn interesses zijn breed en dat is terug te zien in de vakken die ik koos. Ik volgde onder andere vakken over: onderwijskundig adviseren, coachen & trainen, onderwijskundig ontwerpen en ontwikkelen, assessment, ondernemerschap, onderwijsfilosofie, onderwijspsychologie en schoolorganisaties.
Na een jaar besloot ik die academische kennis meteen in de praktijk te brengen; ik startte mijn avontuur als ondernemer. Want een docent vroeg me “waarom niet nu?”.
De vervolgstap was dat ik de Master Onderwijswetenschappen afrondde. Tijdens mijn master bracht ik wat meer focus aan in mijn expertise; ik focuste me meer op de menselijke kant van leren. Ik volgde vakken over onder andere het leren in organisaties, veranderingsinterventies, culturele antropologie en wetenschapsfilosofie. Mijn masterthesis schreef ik over boundary crossing, getiteld: Learning at the Boundary: Teacher professionalisation in communities of practice.
Gedurende mijn academische carrière deed ik verschillende freelance opdrachten. Vooral mijn opdracht bij de Nederlandse School is me goed bij gebleven. Daar creëerden we een post-initiële school voor pionierende docenten in het middelbaar onderwijs. En jawel, zonder een fysiek schoolgebouw. Er lag nog niets, dus we hebben alles from scratch ontwikkeld. Al snel leerde ik het belang van een netwerk, omgaan met hoge druk en de toegevoegde waarde van hoge diversiteit in perspectieven binnen een team. Ik ontwikkelde samen met mijn collega’s het programma en begeleidde de docenten.
Toen het tijd werd om ‘voor de echie’ (lees: 100%) de arbeidsmarkt op te gaan besloot ik voor een combinatie van ondernemerschap en loondienst te kiezen. De helft van mijn tijd besteedde ik aan freelance opdrachten, de rest van de tijd was ik beleidsadviseur op de creatieve vakschool SintLucas. Dat doe ik nog steeds. In mijn eigen bedrijf leerde ik skills die ik kon toepassen in mijn baan in loondienst (ondernemerschap is één van mijn aandachtsgebieden), en in loondienst kon ik skills ontwikkelen waar mijn eigen bedrijf (nog) te klein voor was. Zo:
– ontwikkelde ik me tot projectleider van een tienkoppig team;
– leerde ik de kunst van facilitation;
– kreeg ik de fijne kneepjes van adviseurschap onder de knie (waar ik nog voortdurend in het ontwikkelen ben);
– en richtte ik me op trendwatching.
Ook werkte ik in Kennispact aan de samenwerking tussen ROC’s en MBO’s in Brabant op het gebied van onderwijsinnovatie.
Ondertussen werk ik volledig in mijn eigen bedrijf. Mijn focus verplaatst zich steeds meer richting inclusiviteit in het leren.
Mensen zijn in staat om enorm mooie dingen neer te zetten. En iedereen kan zijn bijdrage leveren aan de maatschappij op zijn of haar eigen manier, in zijn of haar eigen onderwerp. Maar, wat we met elkaar gemeen hebben is dat tijd ongelooflijk waardevol is. Je tijd is gelimiteerd en je kunt het nooit meer terug krijgen.
Die tijd moeten we dus zo effectief mogelijk inzetten. En als het om leren gaat, gebeurt dat nog lang niet altijd. Daarom zet ik mijn kennis en kunde in om het leren in allerlei verschillende settings te verbeteren. Belangrijk is dat ik daarbij zowel mijn wetenschappelijke achtergrond in zet én mijn ervaringen in de praktijk. Ik zet zowel mijn ‘harde’ onderwijsontwerper skills in, als mijn mensgerichte houding.
